Warto wiedzieć: opis ołtarza.
Obecny ołtarz, tryptyk szafkowy, został zbudowany w roku 1613 przez ludowego malarza i rzeźbiarza Michała Haentza z pobliskiego Choszczna.
W centralnej części ołtarza umieszczono gotycką drewnianą i polichromowaną rzeźbę Madonny z Dzieciątkiem pochodzącą z początku XV wieku. Jej autor i miejsca pochodzenia są nieznane. Duże podobieństwo do kamiennej rzeźby Madonny w katedrze w Lubece nasuwa przypuszczenie, że jest jej kopią. Figura reprezentuje typ Niewiasty Apokaliptycznej stojącej na półksiężycu i depczącej głowę szatana. Maryja piastuje na lewej ręce Dzieciątko, a w prawej trzyma berło. Dzieciątko trzyma obydwoma rączkami złote jabłko, symbol królewskiej władzy nad światem. Głowę Maryi zdobi korona, spod której opadają na ramiona długie pasma włosów. Wyraz twarzy jest pełen wdzięku, dobroci i miłości. Madonna ubrana jest w długą szatę oraz szeroki złocony płaszcz, spięty broszką pod szyją. Obfite fałdy płaszcza symbolizują niezliczone łaski udzielane za przyczyną Maryi, prawdziwym Jej czcicielom.
Centralną figurę otaczają postacie czterech świętych dziewic i męczennic. Obok berła Maryi stoi św. Barbara, poniżej św. Małgorzata, obok Dzieciątka – św. Katarzyna a poniżej św. Dorota.
W zamykanych skrzydłach ołtarza znajdują się figury 12 apostołów na czele ze św. Piotrem w złotym nakryciu głowy. Zwieńczeniem ołtarza jest krzyż z przełomu XIV i XV wieku nazywany krucyfiksem brzeskim.
W predelli (podstawa nastawy ołtarzowej) znajdziemy niezwykle dynamiczną scenę ostatniej wieczerzy.
Po zamknięciu skrzydeł ołtarza zobaczymy osiem scen pasyjnych.